6 Zasad budowania prawidłowej rozgrzewki

Rozgrzewa jaki kluczowy element treningu siłowego przygotowujący nasze ciało do wysiłku fizycznego.

  1. Podniesienie temperatury ciała od 1-10 min
  • Element cardio – wykorzystanie bieżni, rowerków, wioślarzy, orbiterów itp.
  • Obciążona lokomocja – 50% ciężaru treningowego np. pchanie sań , spacer farmera itp
  • Atletyczne –klasyczne rozgrzewki najczęściej dla gier zespołowych np. przebieżki z wymachami itp.
  1. Auto rozluźnianie – techniki SMR (self myofascial release . Praca nad rozbijaniem punktów spustowych tzw. Trigger points za pomocą najczęściej rolki lub piłeczki do lacrossa.
  • Rolka –  od 20-30 dynamicznych ruchów na daną partie mięśniową
  • Piłeczka – od 30s do 1min , 2-3 elementy np. łydka, poślad, klatka piersiowa.
  1. Rozciąganie dynamiczne –Stopniowe zwiększanie zakresów ruchu poprzez płynne i kontrolowane wykonywanie ruchów dynamicznych np. wymachów, krążeń itp.
  2. Aktywizacja – Aktywacja układu nerwowego w specyficznych partiach naszego ciała mająca na celu zapewnić odpowiednie czucie mięśnia podczas dalszych etapów pracy oraz przygotować nas wysiłku fizycznego .Elementy które najczęściej się aktywizuje to
  • Pośladek : glute bridge, monster walk, banded rdl
  • Przepona : hollow body, plank, 90-90 breathing
  • Okolice łopatki: band pull apart,  face pull+ ext rotation , band no money
  1. Rozgrzewka mechaniczna
  • Praca nad wzorcem ruchu – 3-4 serie rozgrzewkowe + jednoczesna praca nad CUN np seria główna 150×5, serie rozgrzewkowe :
    BSQ 70×7 + Box jump x2 ,
    BSQ 100×5 + Box jump x2 ,
    BSQ 120×3 + Box jump x2 ,
    BSQ 140×1 + Box jump x2 ,
  1. Aktywacja CUN (centralny układ nerwowy) dynamiczna praca z wykorzystaniem jakiegoś ciężaru lub użyciem plyometrii np. rzuty piłka lekarska, wskoki na skrzynie, skoki w dal. Praca balistyczna np.swing z kettlebell, rwanie lub zarzut oraz elementy dwuboju olimpijskiego. Stosujemy niską objętość i wysoką intensywność.

     Korzyści z prawidłowo przeprowadzonej rozgrzewki: 

  • Przejście ze stanu spoczynku do stanu aktywności fizycznej.
  • Zwiększony przepływ krwi, lepszy transport składników odżywczych do tkanek miękkich.
  • Pobudzenie układu nerwowego, lepsze skupienie, koncentracja.
  • Zwiększony potencjał treningowy, więcej wysokoprogowych jednostek motorycznych zaktywowanych do pracy.
  • Poprawa zakresów ruchomości, zmniejszony dyskomfort w czasie wykonywania wzorca ruchowego, mniejsze ryzyko kontuzji.